Hoe vaak gebeurt het niet dat je in een situatie met iemand terecht komt waarbij de feiten vertroebeld worden door gevoel, overtuigingen en meningen. Een gebeurtenis op zich is niet vervelend of ernstig; de lading komt er pas op wanneer ons gevoel de boel gaat inkleuren. En als dat gevoel ook nog eens een lijntje naar het verleden heeft, krijgt de situatie in het hier en nu nog meer lading.
Heden en verleden lopen door elkaar
Als die lading positief is, is er nog niet zoveel aan de hand, want dan zijn de associaties positief. De hier-en-nu situatie krijgt positieve lading; dat die lading niet bij het heden hoort is in deze gevallen niet perse hinderlijk of storend. Als een hier-en-nu situatie echter een negatieve associatie met het verleden oproept, worden er negatieve gevoelens gekoppeld aan het heden. Heden en verleden lopen door elkaar en de hier-en-nu situatie wordt ingekleurd door alles wat we er uit het verleden aan gekoppeld hebben in de vorm van gevoelens en overtuigingen. Dit vormt dan de bril waardoor we naar de situatie kijken. En vanuit dat perspectief maken we beslissingen voor de volgende stap. Die volgende stap kan klein of groot zijn, maar is in ieder geval niet meer objectief. Als je zoiets structureel doet kun je uiteindelijk een selffulfilling prophecy creëren.
Lukt het jou feiten en fictie te scheiden
Dit mechanisme voltrekt zich snel en vaak onbewust en is niemand vreemd. Zo raakte ik van de week nog verstrikt in een dialoog waarbij zowel bij mij als aan de andere kant van de tafel een en ander gebeurde wat niets met het heden te maken had. Dit maakte het gesprek gespannen en heel onprettig. Aanvankelijk had het gesprek me een beetje uit het veld geslagen, totdat ik besefte hoe ik de situatie zelf had ingekleurd met mijn overtuigingen (en dat de ander dit ook had gedaan). Ik maakte het voor mezelf wat kleiner door er feitelijk naar te kijken: ik heb een gesprek gehad, waarin we niet naar elkaar geluisterd hebben. Het haalde de scherpte eraf en gaf me ruimte om de situatie op waarde in te schatten. Dat hielp me enorm!
Hoe zit dat bij jou? Lukt het jou feiten en fictie te scheiden? En hoe beïnvloedt het je? Neem contact met me op als dit iets is wat voor jou het onderzoeken waard is!